Een samenvatting van Bakkers mening:
- "De evangelische beweging komt er niet met een gemeentegroeimodel... Dat werkt niet. Ze onderschatten hoe
diep de zonde zit. Blijvende geestelijke vernieuwing krijg je niet in een programma van 40 dagen, dat kost 40 jaar...."
- "De 40 Doelgerichte Dagen van Rick Warren kan hier in Nederland niet,
want in Amerika zijn de afstanden groter, de mensen geven meer, in Nederland heeft alleen Bottenbleij het charisma om baas te zijn,
dat is uniek. De gemeente van Bottenbleij kan geen voorbeeld zijn. Die is uniek. Eenmaal zo groot, blijf je groeien. Met drieduizend
kerkgangers gaat het verder vanzelf..."
- Hoe Doelgerichte gemeentevernieuwing dan wél aanpakken? Bakker somt de hele serie activiteiten op die 40DD ook
volgt: hij wil "3 samenkomsten per week: zondagpreek, maandagavond preekbespreking, donderdagavond studieavond (met de
onderwerpen: 10 geboden, gemeente-zijn, Heilige Geest, de Ik-ben-woorden; en dat een heel jaar lang, meerdere jaren...)."
- Waarom evangelischen niet op zijn kritiek reageren? Bakker meent: "Evangelischen lezen weinig. Ze zijn
opportunistisch. Als iets werkt, dan is het van de Heer. Dat is zonde, dé culturele zonde van Nederlanders: wat ons uitkomt, daar
gaan we in mee."
- Weinig profetie kan zijn toets doorstaan. Hij maakt het mee "dat studenten bij hem komen met een woord van
God". Of "dat ze menen dat ze niet meer om vergeving hoeven te bidden". (zie over dit onderwerp ook het ND-verslag van het CV-Koers-congres...)
Tot besluit meent Bakker: "Tegelijk zijn profeten wel de schrik van rondom. Het is de kerk die profeten stenigt."
Maar welke profeten bedoelt hij nu? Zichzelf? Kennelijk zijn het niet zij 'die met een woord van God bij je komen'. Die accepteert
hij niet. Zou hij alleen profeten accepteren die hem aanstaan?...
