Staatgeschreven?
27 april 2015 - door Harry Sleijster
Ruben Hadders heeft een zeer kwalijk en oneerlijk verhaal geschreven over het prachtige boek WakeUp! ( Klik hier voor recensies...) We vonden het bij
Staatgeschreven, een ongeveer net zo negatieve en ongelovige website als Goedgelovig destijds. Staatgeschreven nam zo'n bij hun
site passend stuk kennelijk maar wat graag over (zie: https://staatgeschreven.nl/wp-content/uploads/2014/12/Recensie-Wake-Up.pdf
).
Wat beweert Ruben Hadders?
In januari 2015 reageerde ik op Facebook heel genuanceerd op de recensie van Ruben Hadders, maar werd al snel botweg
geblokkeerd. De reden? Lees hieronder wat ik hem schreef. Blijkbaar tolereert hij geen tegenspraak. Daarom op deze wijze alsnog
mijn reactie.
De zogenaamde recensie van Ruben Hadders is bepaald geen normale recensie. Daarvoor bevat deze teveel persoonlijke grieven
richting het Zoeklicht, waar hij weg moest toen de jongerenafdeling gestopt werd. Grote delen van zijn 'recensie' heeft hij aan
het Zoeklicht gewijd, en die delen klinken behoorlijk rancuneus. Lees het zelf, zie de link hierboven.
Israel en Gemeente
Wat het boek WakeUp! betreft, trekt Ruben nogal wat conclusies die gewoon onwaar zijn, bijv. dat de schrijvers nauwelijks
onderscheid maken tussen Israël en de Gemeente, of dat zij morrelen aan het volbrachte werk van Christus (zie onder). Dit zijn
beide zware beschuldigingen, en beide zijn ze het gevolg van een geheel verkeerd lezen en begrijpen en doorredeneren op wat de
schrijvers schreven. Het is zelfs in duidelijke tegenspraak met de door hem gegeven citaten uit het boek, waar hij regelmatig
enorm mee aan de haal gaat.
Bruid
Ruben beweert nu: "Het Nieuwe Testament leert nergens dat de Gemeente de Bruid van Christus is." Maar dit is
ongenuanceerd, eenzijdig en onjuist. Slechts een kreet, in feite weerlegt hij het ook helemaal niet. Hij stelt het slechts
voor als een simpel idee, en dat je maar een tekst aan hoeft te wijzen en dan is het klip en klaar dat alleen Israel de bruid
is. Maar zo werkt het niet met de Schrift. Er zijn immers zoveel aanwijzingen en nuances waar ook de Gemeente als bruid en
vrouw, en zelfs als één lichaam met Hem wordt voorgesteld. Dat kun je niet versimpelen tot Israel is de bruid en de Gemeente
is 'een man', zoals Ruben beweert.
Ruben zou het boek eens met andere ogen moeten lezen. Beter is het om alle zijden van de edelsteen te bekijken. Dat doet het boek
namelijk ook. Echter, de vele bewijzen veegt Ruben simpelweg opzij en dan vraagt hij om bewijzen.
Nog enkele opmerkingen:
Het volbrachte werk: Jezus zegt duidelijk dat als je warm geweest bent en lauw geworden,
dat Hij je uit zijn mond zal spugen.
Ruben moet dat niet afdoen als "rommelen aan het volbrachte werk". Immers, ieder moet zichzelf onderzoeken: ben ik wel
warm voor Hem en verlang ik wel echt naar zijn komst?
Bedelingen zijn Bijbels. Bedelingen, zoals onschuld, wet, genade, verdrukking, vrederijk, zijn duidelijk in de Bijbel te
vinden. Wie het Woord der Waarheid niet recht snijdt, zal ook geen mooie plakjes zien, en dus ook bijv. Israel en Kerk niet
onderscheiden. Maar het boek WakeUp! onderscheidt ze juist wel, al gebeurt het misschien op een iets andere, maar
toch wel heel
genuanceerde manier.
Met mijn Vergaderingsachtergrond kwam ik hier en daar wel iets andere visies tegen, maar het is al wel vaker gebleken dat
'wij' Bijbelse zaken
over het hoofd hebben gezien, dus kunnen we maar beter eens heel goed gaan luisteren.
Belijden van zonden: Ruben meent dat belijden van zonden niet hoeft (mag wel), wij danken voor de vergeving. Maar door de
door jou begane zonden bewust niet te belijden, zul je geen goede relatie met de Vader hebben. Ook al weet je dat God je zonden eens
voor altijd vergeven heeft. Natuurlijk heeft God je vergeven (als je tenminste zijn kind geworden bent), maar je dagelijkse
relatie met de Vader is iets anders. Het ver van elkaar scheiden van belijden en danken past daarin niet. Verder is het nog maar
de vraag of de Bijbeltekst zegt dat je aan Gód moet belijden? Of bedoelt de tekst dat je aan je naaste moet belijden wat je hem
misdaan hebt. Er overheen leven is in ieder geval verkeerd. Dus belijden.
Uit dit punt is ook duidelijk dat Ruben helaas geen onderscheid maakt tussen de vergeving van Pasen en Grote Verzoendag.
Mijn conclusie is dat Ruben heel wat dingen over het hoofd ziet en beter zijn geschrift nog eens goed zou moeten overdenken.
Hij beweert ook dat hij de opmerkingen van de schrijvers in zijn recensie verwerkt heeft, maar dat is niet waar.
Meer recensies die het niet zijn
Nog zo'n recensie - die het niet is - las ik hier... Henk Jan van der Klis begint goed met een zeer uitgebreid
en objectief totaaloverzicht. Maar dan volgt - zeer verrassend - een ellenlange kritische opsomming waar vooral op spottende en
cynische wijze allerlei zaken voor gek gezet worden. Oke, dit is misschien wat overdreven gezegd, maar serieus te nemen is het
absoluut niet. Het ligt veelal op hetzelfde afbraakniveau als wat Rien van den Berg
scchrijft (klik hier...) en Ruben Hadders
(zie hierboven). Niet begrijpen, of
duidelijker gezegd: niet willen begrijpen, en dan opblazen, en dan triomfantelijk om een verklaring vragen...
die methode is ongepast en het werkt niet.
|