Rick Warren - Doelgericht!
DOELGERICHT MISLEID - volgens boek van Warren Smith - 2
De critici - Geelhoed | Backtothebible | Bakker | Van Berghem | Bijbelgetrouw | Gorsira | Smith
Recensie 2
Rick Warren beschuldigd van New Age
In Uitdaging van januari 2007 stond een recensie van: Doelgericht misleid. Warren Smith, Uitg. Once Delivered Ministries Middelburg.
186 pag., 14,95
Het boek hoeft u niet te kopen. Het is hier gratis
te lezen.
Januari 2007 - Uitdaging:
De New Age dimensie van Doelgericht Leven
Recensie door Johan Th. Bos
Kanttekeningen
bij deze eenzijdige recensie
door Harry Sleijster:
In deze recensie door Johan Th. Bos worden allerlei beschuldigingen uit het boek van Smith kritiekloos als waar aangenomen en
door Bos met eigen woorden nog eens herhaald. Bij een onbewezen beschuldiging lezen we bijvoorbeeld als persoonlijke mening van
de recensent:
‘Nauwelijks te weerleggen”. En van Schuller wordt gezegd: “een bedenkelijk leider”. Kwalijk is ook dat zonder reden Bill
Hybels in dit verband in één adem met Rick Warren genoemd wordt en zo dus ook even verdacht gemaakt wordt.
Het wemelt in deze recensie van de negatieve en onjuiste kwalificaties. Blijkbaar laat de recensent zich geheel meeslepen door
de zwakke en misleidende 'bewijsvoering' van Smith.
De aaneenschakeling van negatieve verhalen van Smith over Robert Schuller zijn duidelijk meer
insinuerend dan objectief bewijzend. En Schuller is absoluut niet de persoon zoals die door Smith wordt afgeschilderd. Vele ware
christenen, ook in ons land, die Schuller kennen, en zelfs goed kennen, zullen door de verdraaide redeneringen van Smith over
Schuller zeer gekwetst worden.
Voor Smith is contact met New Age-figuren helaas zo ongeveer hetzelfde als met hun leer besmet zijn. Zelfs hen op enig gebied
citeren is voor Smith een 'bewijs' hiervoor.
Onjuist en onwaar is wat we in de recensie lezen dat Rick Warren werd opgeleid aan Schuller's instituut. Ook het feit dat
uitspraken van de Maitreya besproken worden, wil allerminst zeggen dat Rick Warren ermee besmet is. Smíth mag zich daar dan wel
aan storen, maar waarom staat een recensent als Bos zo kritiekloos tegenover zijn insinuaties? Helaas worden die veel te simpel
overgenomen.
Ook de constatering "Soms dreigt Smith door te schieten" is onjuist. Het insinueert ten onrechte dat Smith meestal wel
gelijk heeft en slechts soms dreigt door te schieten. Ik heb het boek gelezen maar Smith is integendeel degene die voortdurend
dreigt door te schieten. Of beter gezegd: doorschiet. Dat voortdurend doorschieten van Smith blijkt ook heel duidelijk uit een
recensie van Roger (lees hier...)
Vervolgens lezen we ook nog de constatering: "Toch lijken veel van zijn waarschuwingen hout te snijden". Lijken?
Inderdaad: lijken! Bijna niets wordt bewezen. Vaak worden wel onschuldige feiten 'bewezen', waarop dan meerdere onbewezen
conclusies worden gestapeld. En dat lijkt(!) hout te snijden. Tot je doorkrijgt hoe wazig de redeneringen opeengestapeld worden.
Door in de recensie zo'n waardeoordeel te geven over vage argumentaties, laat de recensent zien weinig kritisch te zijn in deze
zaak. Er volgen in de recensie helaas nóg enkele van die makkelijke waardeoordelen.
Ook de kwalijke titel van Smith's boek is de recensent blijkbaar niet opgevallen. "Doelgericht misleid!" Daarin wordt
een oordeel over de motieven van Rick Warren geveld. Misleid Rick Warren doelbewust? Wat vindt de recensent van zo'n titel? Je
moet je dan toch afvragen: 'Hoe bedenkt men zo'n titel?'?
Helaas, van a tot z is de teneur van dit boek negatief en afbrekend. En helaas blijkt het dan toch mogelijk dat daarvan een
positieve recensie in Uitdaging geplaatst wordt.
Aan het slot van de recensie wordt nog even een sneer uitgedeeld aan hen die het niet met Smith én de recensent eens zijn: dat
zijn degenen "die vrezen voor verwarring en die bij voorbaat alle kritiek op de ‘succesrijke’ 'marketingpredikers' van
de hand wijzen".
’t Is maar dat u het weet: u bent bij voorbaat tegen; dus niet op grond van uw argumenten. Over ‘bij voorbaat’ gesproken.
Tot slot...
Niet vermeld werd dat het boek reeds in een NL- internetvertaling bestaat, en dus niet gekocht hoeft te worden, maar vrij te
lezen is: klik
hier....
Het RD meldde reeds dat drs. K. van Berghem verantwoordelijk is voor de uitgave van dit boek
in Nederland. |
Doctrines van New Age, tegenwoordig ook 'nieuwe spiritualiteit' genoemd, sluipen Christus' Gemeente
binnen. Dit gebeurt via paarden van Troje als Robert Schuller en Rick Warren, die hun tienduizenden verslaan. Het is de rode draad van
Doelgericht Misleid, een boek over de 'New Age implicaties van Doelgericht Leven'.
Auteur Warren Smith was jarenlang volgeling van New Age goeroes, voordat hij tot geloof kwam. In boeken van onder andere Rick Warren
de basis van een omvangrijke Doelgerichte Gemeente beweging signaleerde hij weer denkbeelden van zijn oude meesters.
De opvattingen van Smith werden al bekend door de oorspronkelijke Engelse versie van zijn boek (Deceived on Purpose). Aan de
Nederlandse vertaling kleeft een beetje een probleem, omdat Warren veel in de ogen van Smith slechte Engelse (geparafraseerde)
bijbelvertalingen gebruikte om zijn denkbeelden te onderbouwen, waarmee hij de lezers schriftuurlijk op het verkeerde been zou hebben
gezet. In de Nederlandse varianten van Doelgerichte Gemeente en Doelgericht Leven komt dat niet geheel uit de verf, omdat daarvoor
voornamelijk onze vaderlandse bijbelvertalingen zijn gebruikt.
Maar juist de volgens Smith verraderlijke Engelse edities van Warren's boeken worden wereldwijd het meest gelezen. In elk geval blijft
in de Nederlandse uitgave van Smiths boek overeind dat hij de links van zowel Schuller als Warren met New Age blootlegt. Hij noemt
beiden, omdat hij in de 'doelgerichte' werken dominant Schullers invloed ontdekte. Dat die nauwe contacten met aanvoerders van de
nieuwe spiritualiteit heeft, is nauwelijks te weerleggen. In zijn Crystal Cathedral, waar de Hour of Power diensten worden gehouden,
zijn New Age cursussen gegeven, gebaseerd op Een cursus in wonderen, de 'bijbel' van de beweging. Schuller bejubelde hiervan diverse
leiders en liet ze spreken in zijn diensten.
Overigens verwijst ook Rick Warren in Doelgericht Leven naar bijvoorbeeld New Age voorman Bernie Siegel. Hij citeert verder veelal
dezelfde bedenkelijke spirituele leiders als Schuller, aan wiens Instituut ‘Voor Succesvol Gemeenteleiderschap’ Warren evenals
Bill Hybels (Willow Greek) werd opgeleid. Hij bleef blijkbaar zo graag in de buurt van zijn leermeester dat hij zijn Saddleback Church
op een half uur afstand van de Crystal Cathedral stichtte, constateert Smith. Het stoort hem vooral dat hij bij SchulIer en Warren
gedachten en termen tegenkomt die vrijwel letterlijk overeenkomen met die van zijn vroegere New Age leraren. En zelfs uitspraken van
Maitreya, die als antichrist of komende nieuwe wereldleraar is bestempeld.
Soms dreigt Smith door te schieten, bijvoorbeeld waar hij in door hem gewraakte publicaties het veelvuldig voorkomen van het woord
'kracht' verdacht vindt, omdat hij dat ook tijdens zijn vroegere periode van dwaling tegenkwam. Toch lijken veel van zijn
waarschuwingen hout te snijden. Hij citeert fragmenten uit toespraken van Warren, die door vaagheid in de spirituele ruimte blijven
hangen en niet duidelijk naar de Christus der Schriften verwijzen. Ook gruwt hij van het doelgerichte Vredesplan voor de wereld, dat
volgens hem lijkt op het plan van New Age leider Walsch, door Schuller een 'diepzinnige theoloog' genoemd.
Enthousiaste adepten van de doelgerichte leer zullen hem betichten van aanvallen op Gods dienstknechten, weet hij. Hij verwijst hen
naar de Bereeërs, door Paulus geroemd omdat zij niet klakkeloos alles wat hij leerde overnamen, maar in de Schriften onderzochten 'of
deze dingen zo waren'.
Anders dan vurige verdedigers van de ene na de andere evangelische nieuwlichter beschuldigde Paulus wie zijn uitspraken tegen Bijbels
licht hield niet van het dragen van een 'geest van kritiek,' maar prees hij hun verlangen naar de Waarheid. Tegenover wie beweert dat
er, ondanks misschien wat foutjes, toch veel goeds en tot gemeentegroei leidende elementen in Warrens doctrine zitten, hanteert Smith
het bijbelse argument dat weinig zuurdesem het hele deeg zuur maakt. Door uit een glas met 99 procent water en één procent arsenicum
te drinken, sterft men toch, redeneert hij.
Smith verwijt de door hem argwanend gadegeslagen leidslieden vooral dat zij nooit waarschuwen tegen de nieuwe spiritualiteit, ter
verbreiding waarvan vaak dezelfde terminologie wordt gebruikt die zij zelf hanteren. Rick Warren zal best oprecht zijn, denkt hij.
'Maar met elke vezel van mijn wezen geloof ik dat hij bezig is de Gemeente voor te gaan in het New Age plan voor een nieuwe
spiritualiteit. Ik herken de geest die hem lijkt te beïnvloeden, omdat ik zelf ooit onder zijn invloed heb gestaan. ( ... ) Een geest
die ons ervan overtuigt dat God aanwezig is in alles en dat de wereldvrede binnen handbereik ligt."
Geen boek voor wie uit vrees voor verwarring bij voorbaat alle kritiek op 'succesrijke' marketingpredikers van de hand wijzen.
In het RD van 18 juli 2007 verscheen een soortgelijke recensie. Bijna een kopie.
Lees www.refdag.nl/artikel/1309688 en ontdek zelf hoe een vooringenomen
standpunt tegen Rick Warren leidt tot een kritiekloos verhaal. Men is gewoon blij met elke (valse) beschuldiging.
Lees over een ND-artikel over K. van Berghem en de reacties daarop...
Lees over de methode van W. Smith en een heldere internetrecensie daarover...
Home | Granel.org | Hinn
| Geelhoed | Ouweneel | Van der Ven | T.B.Joshua |
